support: Karolina i Antek Waraksa

Piosenki Garczarkowe są osobne muzycznie jak i poetycko. Fascynują, ujmują liryką, mądrością a jednocześnie tym czymś szczególnym, wyjątkowym, niepowtarzalnym, a zarazem ulotnym?

ANDRZEJ GARCZAREK
Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 70-tych był jednym z autorów i wykonawców legendarnego magazynu radiowego Zgryz Macieja Zembatego. W 1981 roku brał udział Przeglądzie Piosenki Prawdziwej w gdańskiej hali "Oliwii". Zaśpiewał tam swój song pt. Przyjaciół nikt nie będzie mi wybierał.

W 1989 r. na antenie radiowej Trójki emitowane były pierwsze odcinki z trwającego blisko dziesięć lat cyklu autorskiego: Literacko-muzyczny kantor wymiany myśli i wrażeń. W 1994 r. otrzymał nagrodę im. Jonasza Kofty - za twórczość radiową.

Przez wiele lat współpracował z wrocławskim teatrem Kalambur. Na początku lat 90-ych wg własnego projektu Kantor wymiany na ulicach kilku miast (Wrocław, Lublin, Warszawa) przeprowadził szereg akcji happeningowych.

Jest autorem wielu znanych piosenek i ballad: Ballada o chłopcach z bazy Sokołowskiej, Stachuro, Stachuro - ty już idziesz górą, Taksówkarz z Pittsburga, Raskolnikow. W swoim dorobku artystycznym ma także trzy książki: Ballady dla bliskich i dalekich (Wydawnictwo Konstytucji 3 Maja 1981), Spoko, spoko... (Blik 1991), Andrzej Garczarek (Biblioteka Bardów, Wydawnictwo Książkowe "Twój Styl" 1999) oraz płytę długogrającą analogową pt. Płyta (Muza-Polskie Nagrania 1989) i kasetę magnetofonową pt. Szabadabada (Folk Time 1993). Mieszkał w Warszawie a aktualnie na Mazurach.